Artsen en Lean Six Sigma
Het spreekt wellicht voor zich dat de gezondheidszorg één van de meest gecompliceerde industrieën is om kwaliteitssystemen in te bouwen. Daarom falen de meeste Lean Six Sigma Black Belts binnen de gezondheidszorg, na aanvankelijk te beweren dat alle industrieën gelijk zijn. Terwijl dit uiteraard waar is, worden deze Six Sigma Black Belts snel gefrustreerd door de verwarrende rol van artsen. Sterker nog, bij het samenstellen van een eenvoudig procesdiagram, kan het plaatsen van artsen in hun juiste rol voor behoorlijk wat hoofdpijn zorgen. Maar slechts een handjevol procesaanpassingen kan ten volle worden geoptimaliseerd zonder de betrokkenheid van artsen. Het actief managen van de rol van artsen zou daarom één van de meeste belangrijke taken moeten zijn bij het implementeren van Lean Six Sigma binnen een zorginstelling. Artsen betrekken bij Lean Six Sigma projecten, hoe doe je dit?
Redenen voor weerstand tegen Lean Six Sigma
Hoewel artsen wel degelijk deel uitmaken van veel processen die binnen een ziekenhuis uitgevoerd worden, wordt dit feit vaak niet erkent door de artsen zelf. Sommige artsen spreken zelfs tegen dat hun acties invloed hebben op andere processen in het systeem, zoals verplegen, farmacie, medische dossiers beheren of facturering en incasso’s. Velen zijn zich wel bewust van het effect dat hun proces heeft op processen van de medische centra, maar kiezen ervoor dit te negeren. Één belangrijke reden dat artsen weerstand tegen verandering hebben is dat de verandering vaak meer lasten met zich meebrengt voor hun processen. Het kost meer tijd, maakt het ingewikkelder en het geeft minder service aan hun patiënten. Vaak begrijpen leidinggevenden van medische centra niet volledig de processen van de artsen voordat ze nadenken over mogelijke wijzigingen.
Als eerste stap kunnen leidinggevenden weerstand vermijden door eenvoudigweg wat Deming noemt “diepgaande kennis te verkrijgen” van processen van artsen in de analytische fase (DMAIC), voor de verbeteringsfase te starten.
Echter kan het gebrek aan betrokkenheid door artsen binnen de gehele ziekenhuis organisatie voor pogingen tot verbetering voor het grootste deel worden toegeschreven aan relatief weinig oorzaken. De belangrijkste staan hieronder:
- Geen interesse in het beoogde resultaat van een Lean Six Sigma project;
- Niet begrijpen wat systeemdenken of proces analyse inhoudt;
- Een vooroordeel dat meer middelen en meer personeel de beste oplossing is en een gedetailleerde analyse tijdverspilling is;
- Nadelig effect op het proces van de arts door processen aan te passen die helpen bij de verbetering van het ziekenhuis;
- Een houding dat ze gecompenseerd dienen te worden voor hun activiteiten ten goede van het ziekenhuis;
- Een houding dat de prioriteit moet liggen bij het verbeteren van processen die ten bate zijn van hun handelingen in het ziekenhuis voordat het ziekenhuis profijt heeft van verbeteringen in kosten;
- Weinig overeenstemming bij artsen onderling betreffende nadruk op bepaalde gebieden of de oplossingen daarvoor;
- Een gebrek aan teamwork in het gedrag van artsen, zelfs als de individuele praktijk binnen dezelfde medische groep bestaat.